I am starting a new year of blogging with two brothers, Hengist and Horsa, whom you can find in the offer of one of my favorite producers Footsore Miniatures.
Two of the legendary Saxon heroes will be perfect for my collection as well as on the battlefield in SAGA or Lion Rampant games.

Figures, it seems to me that they came out quite well. I would not be myself if I did not try to paint the „freehand“ motif on my shield. You can see the effects below.
I also took pictures of previously painted early Saxons and models that are still waiting for painting.
I invite you 🙂

Hengist and Horsa are legendary brothers said to have led the Angles, Saxons and Jutes in their invasion of Britain in the 5th century. Tradition lists Hengist as the first of the Jutish kings of Kent.

       According to early sources, Hengist and Horsa arrived in Britain at Ebbsfleet on the Isle of Thanet. For a time, they served as mercenaries for Vortigern, King of the Britons, but later they turned against him (British accounts have them betraying him in the Night of the Long Knives). Horsa was killed fighting the Britons, but Hengist successfully conquered Kent, becoming the forefather of its kings.

       A figure named Hengest, who may be identifiable with the leader of British legend, appears in the Finnsburg Fragment and in Beowulf.
Legends of horse-associated founding brothers are attested among other Germanic peoples and appear in other Indo-European cultures. As a result, scholars have theorized a pan-Germanic mythological origin for Hengist and Horsa, stemming originally from divine twins found in Proto-Indo-European religion. Other scholars, including J. R. R. Tolkien, have argued for a historical basis for Hengist and Horsa.

Anglo-Saxon Chronicle.
The 9th century Anglo-Saxon Chronicle records that in the year 449 Hengist and Horsa were invited to Britain by Vortigern to assist his forces in fighting the Picts. They landed at Eopwinesfleot (Ebbsfleet), and went on to defeat the Picts wherever they fought them. Hengist and Horsa sent word home to Germany describing „the worthlessness of the Britons, and the richness of the land“ and asked for assistance. Their request was granted and support arrived. Afterward, more people arrived in Britain from „the three powers of Germany; the Old Saxons, the Angles, and the Jutes“. The Saxons populated Essex, Sussex, and Wessex; the Jutes Kent, the Isle of Wight, and part of Hampshire; and the Angles East Anglia, Mercia, and Northumbria (leaving their original homeland, Angeln, deserted). These forces were led by the brothers Hengist and Horsa, sons of Wihtgils, son of Witta, son of Wecta, son of Woden.

       In the entry for the year 455 the Chronicle details that Hengist and Horsa fought with Vortigern at Aylesford and that Horsa died there. Hengist took control of the kingdom with his son Esc. In 457, Hengist and Esc fought against British forces in Crayford „and there slew four thousand men“. The Britons left the land of Kent and fled to London. In 465, Hengest and Esc fought again at the Battle of Wippedesfleot, probably near Ebbsfleet, and slew twelve British leaders. In the year 473, the final entry in the Chronicle mentioning Hengist or Horsa, Hengist and Esc are recorded as having taken „immense booty“ and the Britons having „fled from the English like fire.

Zaczynam nowy rok blogowania z dwójką braci Hengist i Horsa, których możecie znaleźć w ofercie jednego z moich ulubionych producentów Footsore Miniatures.
Dwójka legendarnych saskich bohaterów idealnie sprawdzi się w mojej kolekcji, jak i również na polu bitwy w grach typu SAGA lub Lion Rampant.

Figurki, wydaję mi się, że wyszły całkiem nieźle. Nie byłbym również sobą, gdybym nie spróbował własnoręcznie namalować motywu na tarczy. Efekty możecie zobaczyć poniżej.
Zrobiłem również zdjęcia dotychczas pomalowanych wczesnych Sasów oraz modele, które czekają na jeszcze malowanie.
Zapraszam 🙂

Hengist i Horsa są legendarnymi braćmi, którzy poprowadzili Anglów, Sasów i Jutów podczas inwazji na Wielką Brytanię w V wieku. Tradycja wymienia Hengista jako pierwszego z królów Jutów w Kencie.
       Staroangielskie imiona Hengest i Horsa oznaczają odpowiednio „ogier“ i „koń“.  
Legendy braci-założycieli związanych z nazewnictwem „końskim“ występują w różnych plemionach germańskich oraz pojawiają się w innych kulturach indoeuropejskich.
       
       Według wczesnych źródeł, Hengist i Horsa przybyli do Wielkiej Brytanii do Ebbsfleet na wyspie Thanet. Przez pewien czas służyli jako najemnicy dla Vortigerna, króla Brytyjczyków, lecz później zwrócili się przeciwko niemu (brytyjskie relacje mówią, że zdradzili go w Noc Długich Noży).
Horsa został zabity, walcząc z Brytyjczykami, ale Hengist z powodzeniem podbił Kent, stając się praojcem dynastii tamtejszych królów.

Kronika anglosaska.

Kronika anglosaska z IX wieku odnotowuje, że w roku 449 Hengista i Horsa zostali zaproszeni do Wielkiej Brytanii przez Vortigern, aby pomóc jego wojskom w walce z Piktami.
Bracia wylądowali w Eopwinesfleot (Ebbsfleet) i pokonywali Piktów, gdziekolwiek z nimi walczyli. Hengist i Horsa wysłali do Niemiec wiadomość, w której opisywali „bezwartościowość Brytyjczyków i bogactwo ziemi“ i prosili o pomoc. Ich prośba została przyjęta i otrzymali wsparcie. Nieco później przybyło do Wielkiej Brytanii więcej wojowników z „trzech mocarstw Niemiec- Sasów,  Alglów i Jutów“. 
Sasi zaludnili Essex, Sussex i Wessex; Jutowie zaś Kent, wyspę Wight i część Hampshire, a Anglowie wschodnią Anglia, Mercie i Northumbrie. 
Siły te, wedle kroniki, prowadzili bracia Hengist i Horsa, synowie Wihtgilsa, syna Witty, syna Wecta, syna Wodena.

       We wpisie z roku 455 kronika wyszczególnia, że bracia walczyli z Vortigernem w Aylesford i że Horsa tam zmarł. Hengista przejął kontrolę nad królestwem ze swoim synem o imieniu Esc.
W 457 r. Hengist i Esc walczyli przeciwko siłom brytyjskim w Crayford „i tam zabito cztery tysiące ludzi“. Brytyjczycy opuścili krainę Kent i uciekli do Londynu. W 465, Hengist i Esc walczyli ponownie w bitwie pod Wippedesfleot, prawdopodobnie w pobliżu Ebbsfleet, i zabili dwunastu brytyjskich przywódców.