Today I invite everyone to get acquainted with history of) King Aella, the ruler of Northumbria.
For the opportunity to paint the magnificent statue of the king and standard bearer thanks for Footsore Miniatures. The company offers exemplary models from the „Dark Ages“ but not only.
I also encourage you to follow the official site on FB.
I recommend from all my black heart, the more that every month you can get a limited model for your collection by shopping for a certain amount.


And now…
Aella of Nortumbria was the Anglo-Saxon ruler of the second half of the ninth century, also known as Alle, Alli, Ælla, Ælle. One thing we know for sure – died in March 21, 867.

        The origin of the king is unknown. The Anglo-Saxon monk, Simeon of Durham, says in his chronicle that he had no royal descent. It is very possible, however, that he was associated with the former king of Nortumbria, Redwulf. In turn, Roger of Wendover, the twelfth-century English Benedictine calls that he was brother of Osbert, another ruler of that period.

       Difficulty is also results in Aella’s reign. Chronicles date it for 862 or 863, but coins from this period indicate that even in 866 the ruler was Osbert.

        According to the tradition, Aella removed Osbert (his brother?) From the throne. The chroniclers call him as tyrant and usurper. Simeon of Durham is writing that the degraded ruler Osbert decided to try to regain power. Nortumbria was on the verge of civil war.

       And here begins the most interesting part of the story. At that time the country once again invaded the Vikings under the command of Halfdan and Ivar, son of Ragnar Lodbrok.
In order to make effective defense, both claimants (brothers?) to the throne of Nortumbria have decided to unite their strength and fend off the Scandinavians in York.
       November 1, 866 The Vikings attacked York. The siege lasted until 21 March 867, when the Vikings managed to make a breakthrough in the fortifications. They attacked the city, killing Osbert, Aella and eight other high-born.

       In one of the previous entries I mentioned that Aella was captured and then ritually murdered by the sons of Ragnar through the torture of the „Blood Eagle“. As we all know, this was a cruel revenge for killing Ragnar Lodbrok, but the most famous of the Vikings in next time … 🙂

        After battle for York, Nortumbria lost its sovereignty and was divided: the former Deira passed into the victorious Vikings, and in Bernice they left the puppet local rulers, who until 895 had the title of king of Nortumbria, and later King of York and York eldorman.

Dziś zapraszam wszystkich do zapoznania się historią (barwną jak na czasy w których żył, a jakże!) króla Elli, władcy Northumbrii. 
Za możliwość pomalowania wspaniałej figurki władcy i sztandarowego armii dziękuję Footsore Miniatures. Firma oferuje znakomite wzory modeli z „Mrocznych Wieków“ ale nie tylko. Zachęcam również do śledzenia oficjalnej strony na FB. 
Polecam z całego serca, tym bardziej, że co miesiąc możecie otrzymać limitowany model do swojej kolekcji, robiąc zakupy na określoną kwotę.


A teraz…
Elli z Nortumbrii był Anglosaskim władcą z II połowy IX wieku, znanym także jako Alle, Alli, Ælla, Ælle, Aelle. Jedno wiemy na pewno – zmarł 21 marca 867, ale o tym na koniec.

       Nieznane jest pochodzenie władcy. Anglosaski mnich Symeon z Durham stwierdza w swej kronice, że nie miał królewskiego pochodzenia. Bardzo jednak możliwe, że był powiązany z dawnym królem Nortumbrii, Redwulfem. Z kolei Roger z Wendover, XII wieczny angielski benedyktyn nazywa go bratem Osberta, innego władcy z tego okresu.

       Trudności również przysparza okres panowania Elli. Kronikarze datują go na 862 lub 863 rok, jednakże monety z tego okresu wskazują, że jeszcze w 866 roku władcą był wspomniany Osbert.

       Według zapisanej tradycji Ella usunął Osberta (swojego brata?) z tronu. Kronikarze zgodnie nazywają go tyranem i uzurpatorem (moi angielscy znajomi także żyją z tą historyczną tradycją).  Symeon z Durham piszę, że zdegradowany władca Osbert zdecydował się na próbę odzyskania władzy. Nortumbria znalazła się wówczas na progu wojny domowej.

       I tu zaczyna się najciekawsza cześć opowieści. W tym też czasie na kraj po raz kolejny najechali wikingowie pod dowództwem Halfdana i Ivara, syna Ragnara Lodbroka.
W celu stawienia skutecznej obrony, obaj pretendenci (bracia?) do tronu Nortumbrii zdecydowali się zjednoczyć siły i odeprzeć Skandynawów w Yorku. 
1 listopada 866 Wikingowie zaatakowali York. Oblężenie trwało do 21 marca 867 roku, kiedy to wikingom udało się zrobić wyłom w fortyfikacjach. Zaatakowali miasto, zabijając Osberta, Ellę i ośmiu innych wysoko urodzonych. 

       W jednym z poprzednich wpisów wspominałem, że Ella został pojmany, a następnie rytualnie zamordowany przez synów Ragnara poprzez torturę „Krwawego Orła“. Jak doskonale wiemy, była to okrutna zemsta za zabicie Ragnara Lodbroka, ale o tym najbardziej znanym z wikingów innym razem… 🙂

       Po tej bitwie o York, Nortumbria utraciła swą suwerenność i została podzielona: dawna Deira przeszła w ręce zwycięskich wikingów, zaś w Bernicji pozostawili oni marionetkowych lokalnych władców, którzy do 895 roku posiadali tytuł króla Nortumbrii, a później króla Yorku i eldormana Yorku.