From the last entry of the ancient Romans is passing the year. It’s been a long time, and in DwarfCrypt you could watch and read many posts about other interesting historical times.
Today, courtesy of Victrix Limited, I am returning to one of my favorite periods in the history of the world and reviewing the Early Imperial Roman Auxiliaries, the supported forces of the early Roman Empire.

       My review set consists of two frames with figurines, of which I made (photos below) 6 soldiers, including Centurion, Music (Cornicern) and Bannerer (Signifer).
To also not be gray and sad, one of the Romans I have already painted.

       Od ostatniego wpisu na temat starożytnych Rzymian mija równo rok. To długi okres, ale i na łamach DwarfCrypt mogliście Szanowni oglądać i czytać wiele wpisów traktujących o innych równie ciekawych czasach historycznych. Dziś, dzięki uprzejmości Victrix Limited, powracam do jednego z moich ulubionych okresów w dziejach świata i recenzji zestawu Early Imperial Roman Auxiliaries, czyli wojsk pomocniczych wczesnego Cesarstwa Rzymskiego.

       Mój zestaw recenzencki składa się z dwóch ramek z figurkami, z których złożyłem (zdjęcia poniżej) 6 żołnierzy, w tym Centuriona, Muzyka (Cornicern) i Sztandarowego (Signifer).
Aby również nie było szaro i smutno, jednego z Rzymian pomalowałem już.


Main Features:

• 24 miniatures in each set,
• Very highly detailed miniatures with superb chainmail detail achieved by digital sculpting,
• Includes multiple head and arm options,
• Includes upright spear, levelled spear, gladius arms, javelin arms,
• Command includes officer, musician, standard bearer and Optio,
• Command sprue also includes wolfskin and bearskin- options for auxiliary and pretorian troops,
• Standard helmet and reinforced helmet options,
• Additional arm holding flaming torches and several heads includes,
• Full range of LittleBigMenStudios shield transfers available for these miniatures,
• Great value, cheaper than metal sets and more highly detailed
• Price below this link

Główne cechy produktu:

• 24 figurki w opakowaniu,
• Bardzo szczegółowe figurki, o doskonałych detalach np. na kolczugach, uzyskane dzięki cyfrowemu rzeźbieniu,
• Zestaw obejmuje wiele opcji głów i ramion,
• Obejmuje pionowo i poziomo trzymane włócznie, ręce z gladiusami oraz ręce z oszczepami,
• Dowództwo zawiera oficera, muzyka, standardowego oraz Optio,
• Ramka z dowództwem zawiera również skóry wilcze i niedźwiedzie dla żołnierzy auxiliaries i Pretorian,
• Standardowe hełmy oraz wzmocnione opcje hełmów,
• Dodatkowe ręce z płonącą pochodnią oraz trzymające odcięte głowy,
• Pełna oferta kalkomanii na tarcze od LittleBigMenStudios,
• Świetna jakość- tańsze niż zestawy metalowe i bardziej szczegółowe od nich.
• Cena pod TYM linkiem

Overall impression:

• Excellent quality of figures, much better than competing thumbnails,
• Very great opportunity for a variety of assemblies (competitive set gives you the opportunity to deposit only 2-3 other soldiers)
• Fantastic accessories like: burning torch or cut off heads,
• Wolf coats, seen in auxiliary soldiers on Trajan’s Column (more about this in the next entry).
• Marching poses, that personally I prefer more than battle poses (but it’s a matter of taste).

Ogólne wrażenie:

• Doskonała jakość figurek, o wiele lepsza od wykonania konkurencyjnych miniaturek,
• Bardzo duża możliwość na różnorodne złożenie figurek (konkurencyjny zestaw daje możliwość na złożenie 2-3 innych żołnierzy),
• Fantastyczne dodatki jak: płonąca pochodnia czy odcięte głowy,
• Wilcze płaszcze, widoczne u wojsk pomocniczych na Kolumnie Trajana (więcej o tym w następnym wpisie),
• Maszerujące pozy, które osobiście bardziej preferuję od poz bitewnych (ale to kwestia gustu).

And some history.

The auxiliaries were a upport units in the Roman army. In the Republic times auxiliaries were formed by allied armies, and their main task was to support the Roman legions (eg Thracians, Celts).

Julius Caesar has a Germanic riders, which he considered outstanding as well as Gallic auxiliaries.

From the days of Octavian August the auxiliary units next to the legions became the second primary formation of the Roman land forces. Like the Roman legionnaire, the auxiliary troops received relatively uniform equipment and armor (worse, than the legionnaire, of course).
With the conquest of the world by Rome, the auxilia were recruited exclusively from the provincial population, not of Roman citizenship. The soldier of the auxiliaries was usually granted Roman citizenship after the termination of service, which became the rule since Claudius. A certain danger that revealed the events at the turn of the 69th and 70th years. in Germania and Gaul, was to keep auxiliary units near the recruitment site and use local officers of them. Soldiers of these units often deserted and acted against the Roman army. To this end, we began sending troops as far as possible, away from the recruitment site to avoid similar situations. This was the reform of the Vespasian emperor. It was for the entire period of the empire. The auxiliaries were stationed far away from their home country, where they were recruited so that in the event of rebellion they would not support the kinsmen. There were also people from quite distant places. Vespasian deprived the troops of the native commanders, and in their place introduced the Roman equinoxes. These steps have been very effective.

I trochę historii.
Auxilia („wsparcie”) były wojskami pomocniczymi w armii rzymskiej. W okresie republiki auxilia stanowione były przez armie sojuszników, a ich głównym zadaniem było wspieranie legionów rzymskich (np. Trakowie, Celtowie).
Juliusz Cezar posiadał jednostki germańskiej jazdy, którą uważał za wybitną, jak i również galijskie jednostki pomocnicze.

Od czasów Oktawiana Augusta oddziały pomocnicze obok legionów stały się drugą podstawową formacją rzymskich sił lądowych. Podobnie jak rzymski legionista, żołnierz oddziałów pomocniczych otrzymał stosunkowo ujednolicone wyposażenie i uzbrojenie (oczywiście gorsze od legionisty).
Wraz z podbojem świata przez Rzym, auxilia rekrutowane były wyłącznie z ludności prowincjonalnej, nie mającej obywatelstwa rzymskiego. Żołnierz służący w auxiliach otrzymywał zwykle po zakończeniu służby obywatelstwo rzymskie, co stało się regułą od czasów Klaudiusza. Pewnym niebezpieczeństwem, które ujawniły wydarzenia na przełomie 69 i 70 roku n.e. w Germanii i Galii, było trzymanie jednostek pomocniczych w pobliżu miejsca rekrutacji i wykorzystywanie w nich oficerów miejscowego pochodzenia. Żołnierze należący do tych jednostek często dezerterowali i działali przeciwko armii rzymskiej. W tym celu zaczęto wysyłać oddziały w jak najdalszą część państwa, z dala od miejsca rekrutacji, aby uniknąć podobnych sytuacji. Była to reforma cesarza Wespazjana. Obowiązywała ona przez cały okres imperium. Auxilia miały stacjonować z dala od rodzinnego kraju, gdzie był nabór, aby w razie buntów nie poprzeć pobratymców. Mieszano także ludność z dość odległych miejscowości. Wespazjan pozbawił oddziały rodzimych dowódców, a na ich miejsce wprowadził rzymskich ekwitów. Kroki te okazały się bardzo skuteczne.