„If Treguier residents
closed the door of their church,
Would not be baptized the child of wax,
Not baptized by moonlight (…)
 
When she pinned a small pin in it,
Father felt a stab in the side.
When she pinned a large pin in it,
Father in his heart felt a stab.
And when it was over fire,
Father lost weight and fell from his body …
 
And old lord of Penfeunteun told,
To his daughter soon:
– On Sundays after a great mass,
Oh daughter, have to be burned (…) 
– Baby of Wax (Ar Bugel Koar). Old Breton song.

After this climate medieval introduction (VooDoo dolls is a late invention) I invite you to the heroes of today’s entry, that is …

The Normans, old nordic- Norrmaen, or the Northman, were called Scandinavians, the Jutland and the Danish islands people in the 7th to 11th centuries in Western Europe, who made a number of expeditions, assuming new states in the conquered territories.

           Norman Danes settled mainly the coast of Germany and France at the mouth of the Seine (today’s Normandy region) in 911, recognizing the descent of the French kings.
In the 11th century they took control of southern Italy and Sicily (1059) and England (1066). Norman Norwegians settled down among others, Iceland, parts of Scotland and Ireland. In 1000 discovered Grenland and reached America (coast of Labrador). Norman swedish so-called Varangian (entry on my blog about Varangian Guards in this place), reached Rus via the Gulf of Riga and the lands under Byzantine and Arab rule.

          As I have mentioned since the 9th century, the Normans in the conquered areas formed new state organizations, such as Normandy and Iceland.
Beginning in the 10th century, the meaning of the Norman term was practically limited to a strong feudal group of knights in the Normandy, who were descendants of Vikings converted to Christianity and assimilated to the French.

          Normans in this sense have become an integral part of the knights of Western Europe, having achieved many successes in numerous conquests. The most famous of these are the capture of England under the command of William the Conqueror in 1066, Robert Guiscard’s capture first of Sicily, then of southern Italy, led by Robert Guiscard – war of Byzantium, which led to the complete replacement of the Byzantine forces from Italy, and participated in the first and third crusade strong contingents of Norman England, Normandy and Italy.

           In Normandy, England, Italy and Greece, the Normandy knights slowly merged into the local population, although many aristocratic families in this country derive their origins from Norman ancestors. Greek Catholic parishes are still active today, and their faithful are called Frankes (the Greek term for the Normans). In the Spartan descendants of the Mani district, the dominant influence of medieval Norman defense architecture is still visible.

Models of the four rich Norman knights come from Crusader Miniatures.
True, the prairie of the Norman forces was a cavalry, but I suspect that during the Battle of Hastings on October 14 1066, when Wilhelm the Conqueror fell under a dead mount, his guards immediately appeared guarding the prince. That’s why the idea for today’s entry and knights.

„Gdyby byli mieszkacy Treguieru
Zamykali drzwi swego kościoła,
Nie ochrzczono by w nim dziecka z wosku,
Nie ochrzczono przy świetle księżyca (…)

Gdy w nie wbiła szpilkę małą,
Ojciec czuł ukłucie w boku.
Gdy w nie wbiła szpilkę dużą,
Ojciec w sercu czuł ukłucie.
A gdy je nad ogniem grzała,
Ojciec chudł i spadał z ciała…

I powiadał Pan z Penfeunteun
Do swej córki niezadługo:
– W niedziele po wielkiej mszy,
O córko masz być spalona (…) „
– Dziecko z Wosku (Ar Bugel Koar). Stara bretońska pieśń.

Po tym klimatycznym średniowiecznym wstępie (laleczki VooDoo to późny wymysł) zapraszam do bohaterów dzisiejszego wpisu, czyli…

Normanowie, po staro-nordycku Norrmaen czyli ludzie północy. Nazwani tak w VII-XI w. w zachodniej Europie mieszkańcy Skandynawii, Półwyspu Jutlandzkiego i wysp duńskich , którzy podejmowali szereg wypraw zdobywczych , zakładając na podbitych terenach nowe państwa.

          Normanowie duńscy zasiedlili głownie wybrzeża Niemiec i Francji u ujścia Sekwany (dzisiejszy rejon Normandia) w 911 uznając się lennikami królów francuskich.
W XI w. opanowali południową Italię i Sycylię (1059) oraz Anglię (1066). Normanowie norwescy osiedlili się m.in. na Islandii , w części Szkocji i Irlandii . Ok.1000 odkryli Grenlandie i dotarli do Ameryki (wybrzeże Labradoru). Normanowie szwedzcy tzw. Waregowie (wpis na moim blogu na temat Waregów w TYM  miejscu) , dotarli na Ruś przez Zatokę Fińską i Ryską oraz na ziemie pozostające pod panowaniem bizantyjskim i arabskim.

         Jak wspominałem od IX wieku Normanowie na podbijanych terenach tworzyli nowe organizacje państwowe, np. Normandię czy Islandię.
Począwszy od X wieku znaczenie terminu Normanowie zostało praktycznie ograniczone do powstałej w Normandii silnej grupy feudalnych rycerzy rządzących tym państwem, będących potomkami wikingów, nawróconych na chrześcijaństwo i zasymilowanych z Francuzami.

         Normanowie w tym sensie stali się integralną częścią rycerstwa zachodniej Europy, osiągając wiele sukcesów w licznych podbojach. Do najbardziej znanych zalicza się zdobycie Anglii pod wodzą Wilhelma Zdobywcy w 1066 roku (obszerny wpis na ten temat znajdziecie na dwarfcrypt w tym miejscu), zdobycie przez Roberta Guiscarda najpierw Sycylii, a potem także południowych Włoch, prowadzona przez Roberta Guiscarda wojna z Bizancjum, która doprowadziła do całkowitego wyparcia Bizancjum z Włoch, oraz udział w pierwszej i trzeciej wyprawie krzyżowej silnych kontyngentów normańskich z Anglii, Normandii i Włoch.

          W Normandii, Anglii, Włoszech i Grecji rycerstwo normandzkie powoli wtopiło się w miejscową ludność, choć do dziś w tych krajach wiele rodów arystokratycznych wywodzi swoje początki od normańskich przodków. Na części greckich wysp do dziś funkcjonują parafie katolickie, a ich wierni nazywani są Frankami (greckie określenie Normanów). W zamieszkiwanym przez potomków Spartan okręgu Mani, wciąż widoczny jest dominujący wpływ średniowiecznej normańskiej architektury obronnej.

Modele czterech bogatych Normańskich rycerzy pochodzą od Crusader Miniatures. 
Co prawda, chlubą sił normańskich była konnica, ale domyślam się, że podczas bitwy pod Hastings 14 października 1066, kiedy to Wilhelm Zdobywca upadł pod martwym wierzchowcem, u jego boku pojawili się zaraz gwardziści broniący księcia. Dlatego pomysł na dzisiejszy wpis i rycerzy.